Dla każdego administratora systemu bardzo ważną czynnością jest, a przynajmniej powinno być tworzenie kopii zapasowej. Jak wiemy użytkownicy komputerów dzielą się na tych którzy robią kopie zapasowe i na tych którzy zaczną je robić. Jak kopia zapasowa to dobrze by było by zajmowała jak najmniej cennej przestrzeni dyskowej czyli by w jakiś sposób dokonać kompresji i spakować pliki. W środowisku Linux mamy do tego celu całkiem pożyteczne narzędzie kryjące się pod jednym małym poleceniem :
# tar - komenda służąca do kompresji i archiwizowania plików i katalogów
Narzędzie "tar" posiada mnóstwo opcji i przełączników ale tutaj skupimy się na najczęściej stosowanych i przydatnych.
Składnia polecenia "tar" : # tar [opcje] nazwa_pliku
Opcje polecenia "tar" :
- -c - Tworzenie nowego archiwum
- -d - Wyszukanie różnic pomiędzy archiwum a plikami
- -f - określa plik archiwum lub urządzenie do którego zostanie wykonana kopia
- -p - przywraca pliki wraz z informacjami o prawach dostępu
- -t - wyświetla listę plików zapisanych w archiwum
- -v - wyświetla komunikaty o aktualnie przetwarzanych plikach
- -u - dodanie plików do archiwum o ile nie są już zarchiwizowane
- -e - zapobiega dzielenia archiwum na kilka nośników
Jak używać narzędzia "tar" ?
Zadanie 1
Utworzyć kilka testowy plików.
Odp: # touch plik1 plik2 plik3 plik 4 plik5
Zadanie 2
Utworzyć proste archiwum zawierające utworzone uprzednio pliki
Odp: # tar cvf przyklad.tar plik1 plik2 plik3 plik 4 plik5
lub
# tar czvf przyklad.tar plik1 plik2 plik3 plik 4 plik5
Bardziej opłacalnym czyli mocniej kompresującym zabiegiem jest opcja tat - czvf. Proporcje kompresji w tych dwóch przypadkach są znaczne i wynoszą :
rozmiar plików bez kompresji - 2,3 GB
tar -cvf - 1.9 GB
tar -czvf 299MB (~ 0,3 GB)
lub
# tar czvf przyklad.tar plik1 plik2 plik3 plik 4 plik5
Bardziej opłacalnym czyli mocniej kompresującym zabiegiem jest opcja tat - czvf. Proporcje kompresji w tych dwóch przypadkach są znaczne i wynoszą :
rozmiar plików bez kompresji - 2,3 GB
tar -cvf - 1.9 GB
tar -czvf 299MB (~ 0,3 GB)
Zadanie 3
Utworzyć ponownie archiwum stosując kompresję gunzip
Odp: # tar cvf przyklad.tar.gz plik1 plik2 plik3 plik 4 plik5
Można porównać rozmiary utworzonych archiwów i okaże się , że tar.gz jest mniejsze niż samo tar.
Zadanie 4
Wyświetl listę plików zawartych w archiwum.
Odp: # tar tf przyklad.tar.gz
Zadanie 5
Jak sprawdzić czy w archiwum jest spakowany konkretny plik ?
Odp: # tar tf przyklad.tar.gz | grep nazwa_pliku jeżeli potrzebujemy znać więcej informacji można zmodyfikować to zapytanie o przełącznik "v" : # tar vtf przyklad.tar.gz | grep nazwa_pliku, dowiemy się wtedy o uprawnieniach pliku i jego właścicielu.
Zadanie 6
Jak rozpakować archiwum z wyświetlaniem informacji o rozpakowywaniu ?
Odp: # tar xvf nazwa_pliku.tar.gz
Teraz wiemy już jak pakować, archiwizować, przeglądać archiwa i rozpakowywać je w Linux. Duże archiwa dla oszczędności czasu i zasobów lepiej rozpakowywać bez opcji "v".
Podstawową niezbędną wiedzę mamy już za sobą. Wszystko to potrzebne jest by móc ruszyć dalej z nauką o środowisku Linux. Jeżeli myślicie, że jest tego dużo to jest to tak naprawdę dopiero początek drogi. Ale spokojnie w myśl idei trening czyni mistrza z czasem wszystko stanie się jasne.
Bardzo fajnie zebrane i opisane podstawy.
OdpowiedzUsuń5+
Bardzo fajnie, przystępnie wyjaśnione podstawy Linuxa!
OdpowiedzUsuńMała uwaga - w odpowiedzi do zadania 3 jest błąd, brakuje w opcjach "z", powinno być
tar czvf przyklad.tar.gz plik1 plik2 plik3 plik 4 plik5
Ten sam błąd jest w dołączonym filmie. Po stworzeniu drugiego archiwum, widać, że obydwa mają dokładnie ten sam rozmiar, a przecież drugie archiwum miało być skompresowane.